โรคหอบหืด การเสียชีวิตด้วยโรคหอบหืดเพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา แม้ว่ายาแผนปัจจุบันจะมีเทคโนโลยีและเภสัชวิทยาเข้ามาก็ตาม การศึกษาจำนวนมากกำลังดำเนินการทั่วโลกเพื่ออธิบายสาเหตุของการเสียชีวิต โดยเน้นว่าโรคไม่เป็นที่รู้จัก ความล้มเหลวในการให้คำแนะนำและการชี้แจงผู้ป่วย การใช้เครื่องพ่นยาอย่างไม่เหมาะสมหรือเกินจริง โดยทั่วไปเกิดจากการไม่แนะนำการใช้ที่ถูกต้อง มีความล่าช้าในการใช้คอร์ติโซนในช่วงแรกๆ ความล้มเหลวในการรับรู้สัญญาณเตือน
โรคหอบหืดเป็นโรคร้ายแรงที่ส่งผลกระทบต่อคนทุกวัย ทุกวัฒนธรรม และทุกพื้นที่ แม้ว่าแต่ละคนอาจมีอาการแตกต่างกัน แต่คำจำกัดความของโรคหอบหืดนั้นมีความเฉพาะเจาะจงมาก โรคนี้ประกอบด้วยความผิดปกติของการอักเสบเรื้อรังของปอด โดยมีอาการหายใจมีเสียงหวีด หายใจถี่ แน่นหน้าอก และไอ ซึ่งคาดว่าจะส่งผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 100 ล้านคนทั่วโลก บางครั้งเป็นโรคร้ายแรงและอาจถึงแก่ชีวิตได้ แม้จะมีความพยายามในการลดอัตราการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตจากโรคหอบหืด
แต่โรคนี้ดูเหมือนจะเพิ่มสูงขึ้น โดยเฉพาะในกลุ่มเด็ก โรคหอบหืด เป็นภาวะร้ายแรงที่สามารถมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อคุณภาพชีวิตของบุคคล และอาจส่งผลให้ต้องขาดเรียนหรือขาดงาน เช่นเดียวกับการไปพบแพทย์หรือโรงพยาบาลโดยไม่ได้นัดหมาย แม้ว่าจะไม่มีวิธีรักษา แต่เป็นโรคที่สามารถจัดการได้ ทำให้คนส่วนใหญ่มีชีวิตที่มีประสิทธิผลและกระตือรือร้น หรือที่เรียกว่าโรคหลอดลมอักเสบจากโรคหืด หรือโรคหลอดลมอักเสบจากภูมิแพ้ โรคนี้ส่งผลต่อปอดและมีอาการอักเสบเรื้อรังของหลอดลมร่วมด้วย
ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับโรคหอบหืดถูกจำกัด แต่ด้วยความก้าวหน้าทางการแพทย์ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา สาเหตุ กลไกที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนยาและการรักษาใหม่ๆ ได้เกิดขึ้น ขั้นตอนแรกในการควบคุมโรคหืด คือการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์กับผู้ป่วยที่ดี แพทย์ต้องเตรียมพร้อมสำหรับวิธีการประเภทนี้ จนถึงจุดที่ระบุความยากลำบากที่มีอยู่ในผู้ป่วยแต่ละราย โรคหอบหืดจะแตกต่างกันไปในแต่ละคน และอาจแตกต่างกันไปในคนคนเดียวกันในแต่ละช่วงอายุของชีวิต ผู้เชี่ยวชาญอธิบายว่าวิกฤตโรคหอบหืดสามารถอธิบายได้ดังนี้
ไอโดยไม่มีประสิทธิผล หายใจถี่ เหนื่อย หายใจมีเสียงหวีด ใบหน้ามีเหงื่อออก กระสับกระส่าย ร้องไห้ บางครั้งหมอบกราบหรืออาเจียนเป็นครั้งคราว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเนื่องจากมีสิ่งกีดขวางต่อการเคลื่อนที่ของอากาศในทางเดินหายใจ หลอดลมซึ่งนำอากาศที่หายใจเข้าสู่ปอดมีความยืดหยุ่น และขนาดภายในจะเพิ่มขึ้น หรือลดลงระหว่างการเคลื่อนไหวของระบบทางเดินหายใจ ในโรคหอบหืดหลอดลมหดตัว เยื่อบุทางเดินหายใจบวม และต่อมที่ผลิตเสมหะทำงานมากเกินไป
ในเวลาเดียวกันกระบวนการอักเสบเกิดขึ้นในทางเดินหายใจ ซึ่งทำหน้าที่โดยการทำให้หลอดลมหงุดหงิด การรักษาภาวะวิกฤตและโรค การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นในปอดบางส่วน ในขณะที่ส่วนอื่นปกติดี และพยายามที่จะชดเชยออกซิเจนในร่างกาย ในขณะเดียวกัน กลไกการป้องกันก็เปิดใช้งานซึ่งช่วยในการปรับปรุงวิกฤต และในการตอบสนองต่อการเยียวยา อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือการรักษาภาวะวิกฤติโดยทันที เนื่องจากกลไกการชดเชยตามธรรมชาติอาจมีมากเกินไป ทำให้หายใจถี่และความทุกข์ทรมานของผู้ป่วยแย่ลง
ดังนั้น วิกฤตการณ์จึงอาจมีความรุนแรงแตกต่างกันไป ยิ่งคุณเรียนรู้ที่จะรับรู้อาการเริ่มแรกได้เร็วเท่าไหร่ คุณก็จะสามารถป้องกันวิกฤตการณ์ที่รุนแรงได้ง่ายขึ้นเท่านั้น การโจมตีที่รุนแรงส่วนใหญ่สามารถป้องกันได้ เนื่องจากการอุดตันมักจะดำเนินไปหลายวัน ทำให้มีเวลาในการรักษาก่อนที่อาการจะรุนแรงและถึงแก่ชีวิต วิกฤตที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและรวดเร็วนั้นเกิดขึ้นได้ยาก สิ่งที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่คือผู้ป่วยไม่เห็นค่าของอาการ แพทย์เองอาจประเมินความร้ายแรงของคดีได้ไม่ถูกต้อง และวิกฤตอาจกลายเป็นเรื่องซับซ้อน
มียาอยู่ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ใช้ในภาวะวิกฤติซึ่งต่อสู้กับอาการของโรค ในกรณีนี้คือ ยาขยายหลอดลมและยาต้านการอักเสบ และที่ใช้ป้องกันวิกฤตการณ์ การรักษาจะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย เช่น ประเภทของภาวะวิกฤต แต่ละคนไม่เหมือนกัน วิกฤตก็คือวิกฤต และการรักษาก็จะแตกต่างกันไปตามแต่ละโอกาสในชีวิตของผู้ป่วย สิ่งสำคัญคือปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ ซึ่งจะช่วยให้คุณเลือกการรักษาที่ดีที่สุด หลีกเลี่ยงการสั่งยาซ้ำ หรือทำตามคำแนะนำของเสมียนร้านขายยา
อย่างไรก็ตาม การรักษาผู้ป่วยโรคหอบหืดเรื้อรังไม่เพียงพอนั้นพบได้บ่อยกว่าที่คิด นี่เป็นหนึ่งในข้อสรุปหลักของผู้เชี่ยวชาญที่เข้าร่วมการประชุม World Congress on Lung Health และการประชุมประจำปีครั้ง ที่ 10 ของ ERS ซึ่งจัดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ในเมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี ฉันทามติทั่วไปชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการสื่อสารที่ชัดเจนยิ่งขึ้นระหว่างแพทย์และผู้ป่วย เพื่อควบคุมการแพร่ระบาดของโรคที่กำลังเพิ่มขึ้นทั่วโลก ผลการศึกษาล่าสุดที่นำเสนอในงานคือการสำรวจของชาวอิตาลี
ซึ่งรวมผู้ใหญ่ 311 คนและเด็กที่เป็นโรคหอบหืด 305 คน กุมารแพทย์ 100 คน แพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป 200 คน และพ่อแม่ของเด็กที่เป็นโรคหอบหืด 305 คน ในบรรดาเด็ก 63 เปอร์เซ็นต์ ป่วยเป็นโรคนี้ แม้จะรายงานว่ามีการรับประทานยาป้องกันด้วยการสูดดมก็ตาม ในกรณีของผู้ใหญ่ เปอร์เซ็นต์จะเพิ่มขึ้นเป็น 67 เปอร์เซ็นต์ งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่า การปฏิบัติตามการรักษาด้วยการสูดดมโดยทั่วไปอยู่ในระดับต่ำ โดยเฉพาะในเด็ก โดยสูงถึงประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ โดยเฉลี่ย
นอกจากนี้ 60 เปอร์เซ็นต์ ของผู้ป่วยผู้ใหญ่และ 57 เปอร์เซ็นต์ ของเด็กรายงานว่า ไม่สามารถทำทุกอย่างได้เหมือนคนที่ไม่เป็นโรคหืด 56 เปอร์เซ็นต์ ของผู้ใหญ่และ 50 เปอร์เซ็นต์ ของเด็กรายงานว่า พวกเขาไม่สามารถทำกิจกรรมทางกายได้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิแพ้จากแผนกอายุรศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเจนัว สังเกตว่ามีความไม่ตรงกันระหว่างสิ่งที่แพทย์คิดกับความเป็นจริงที่ผู้ป่วยประสบ แพทย์พบว่ายามีประสิทธิภาพในการบรรเทาความทุกข์ทรมานของผู้ป่วย ในขณะที่พวกเขาบอกว่าพวกเขายังคงทุกข์ทรมานอยู่
นานาสาระ: ลิง การให้ความรู้เกี่ยวกับสงครามคนและลิงมักเกิดขึ้นที่ภูเขาเอ๋อเหมย
